bijna thuis

Haha, overnacht bij Ikea, Tomtom wist precies waar de Zweedse balletjes te halen waren en zonder iets in te toetsen bracht hij ons er zo naar toe en de volgende ochtend na een ontbijtje gingen we fris op weg naar de JOTUNHEIMEN.
Door een schitterend afwisselend gebied, klim je langzaam tot zo`n 1300 meter en zit je in de sneeuw met volop plaatsen om een pauze te houden.
Genietend van de sneeuw zijn we vroeg gestopt op een mooie overnachtingsplaats en hebben de stilte op ons in laten werken. ( ook als het regent is het er mooi!) maar de volgende ochtend was het stralend weer en we besloten door te rijden naar Leira, waar we een kleine camping weten.

Het leuke van veel stoppen is dat je ook veel grappige dingen meemaakt:

Dachten wij dat met Kyra erbij de camper vol was, nou er kan dus nog meer bij: onderweg stopte er naast ons een camper met 5 grote Pyrenese Berghonden prachtig om te zien, maar 5 is wel een beetje heel erg veel.

Even later stoppen we weer: een Zwitsers “boertje” staat op een parkeerplaats langs de kant van de weg met zijn MIDWINTERHOORN ( we hadden net midzomer gevierd) van zo`n 3meter lengte.
Na een praatje, we zijn tenslotte nieuwsgierig, vraagt Fred of hij van plan is te gaan spelen en ja dat wil hij wel doen. Even later klinkt het hoorngeschal door de bergen, een eenzame koekoek antwoord.
Op de vraag wat hij als Zwitser zo mooi vindt aan Noorwegen antwoordt hij: Ach, bergen zijn bergen en haalt zijn schouders op.

Na nog enkele tientallen kilometers arriveren we in Leira op de camping “Strandheim Hüttegrund”, we zijn er al eerder geweest, een aardige eigenaar die ons weer een mooi plekje geeft boven op de berg zoals hij het noemt, met een prachtig uitzicht over het meer.
Hier zullen we een paar dagen blijven om bij te komen van de lange rit.
Het is stralend weer zo`n 32 graden en volop zon, de bbq wordt te voorschijn gehaald en het is genieten geblazen. Zaterdag gaan we weer verder.

Groetjes Fred en Mirjam